ÇOCUKLUĞUM ANISINA
Hep hatırlarım çocukluğumu
Güzel günlerdi onlar Bahçemizde yüzlerce kuş öter Birbirlerine kızmazlardı hiç Kur yapanlar bir eğlenceydi yapraklar arasında Bizim için İncitmezdi kavak dallarını Rüzgar Ve güneş ışıkları ısıtırdı yanaklarımızı coşkuyla Çelik çomak,sek sek,uzun eşek Meşelerden toplanan bilyelerle oynayanlar Eksik olmazdı kapımızda yollarımızda Yoksulluk derdi olmasaydı Güzel günlerdi onlar Neşeli günlerdi Yırtık pantolonlarımıza Marka isimleri kesip kesip yapıştırdığımız da Sanırdık ki kapatırız yoksulluğumuzu Lakin biz yapıştırdıkça O daha çok büyürmüş bilemedik Nice Sonra fark ettik Yama aynı İçimizde ki yırtık büyüdükçe büyümüş. Çok zaman geçti Önce kavaklar kesildi Sonra kuşların sesi. Büyüdük içimizdeki yırtıkla beraber. Ersoy ÖZÜLKÜ 10 MAYIS 2009 |