İnan Bana Yâr
Kimseyi dinlemez ki bu yürek, çarpar
Doğar doğmaz sevgiye koşar mübarek, Kurşunlara boğsan, yedi canla yaşar Hiçbir ihanet onu asla öldürmez. Neden kafeste tutsunlar ki bir canı? Uçur meleği haydi, kıskansın kuşlar İçimde el tutuşan sabık aşıklar Sevdayı zincire vuranı affetmez. Billûr taşlara mı yazsam adını? O zaman inanır mıydın bana yâr? Ay gibi parlayan nûrlu yüzünü Güldüreydi yüreğimden taşan hâr. Ya da, o yanık bağrımdaki kor Alevle delecek gözlerimi, Kör aşığa hor görme sevdayı, Belki yüreği başka sevecek. Artık, ruhum ne kadar özgür, bak! Göçmen kuşlar kadar mevsim seçer Kader bağlar derler ölüme dek, Sevdalar yüreğe nasıl sığar? İnan bana yâr, bu kadar olmaz Onmaz yalanları gönül bilmez Bir şiir içinde durmaz dertler Yürek, hiç boyun eğmez düşünde. Sahtesi olur mu bir yüreğin? Yalan dolanla sever mi hiç? Gerçeği diler gönül şiirde, Nefretse, nasıl yer bulabilir? Sözüm yalansa eğer, yok olsun Her şeye değer bu yüce sevdam, Mesele vicdana kalmış meğer, Sevgi masalmış yâr acımadan. Olsun, dinlemesen de kabûlüm Yeter ki sözüm, yüreği bulsun Sevdadan kim anlarsa, o gelsin Türküler ne söylerse, o duysun.. 04.10.2008 |