Derdime düştüm
yağmurun toprak sevdası oldum gözlerde
Sakındım
saklandım bir sokak kedisi misali üzerime gelen şehirde
kimi zaman bir tokat süsledi yanağımı
kimi zaman leş kokan dudaklar silüetimi

kolladım
kendimi
kazandım
diyetimi
ödedim
sanıyordum tüm bedelleri


bir çığlığa kurban gitti vuruluşum
oysa ne çok yaşayacaklarım vardı çocuksu parklarda
bir salıncakta sallanacaktım
sonra düşecektim dizim acıyacaktı usul usul

Annem gelecekti
Öpecekti alnımdan
Oysa rüyaydı
Düşler gerçek arası yalandı

Ben inandım
Ben inandım Anneli rüyalara

Sonra sen gelecektin
ben büyüyüp adam olacaktım çocukluğumun gerisinden
alacaktım seni sevgili
saracaktım kendimi

Bilmedim
Görmedim
Duymadım
Bana çarpan azrail'i...

Dudaklarımda kara mizah kelimeler dolaşıyor
Titreşirken içimde notaların sesleri
ve yüreğim
ve bedenim

yürüyor ölü şiirlerin mezarına...


Sustukça kanıyor içimde bir kara sevda
Payesi ölüm, kalanı son bir nefes...