Hayat ve Es'ler
Hiç bitmeyen cümlelerim vardı
Soluk aldığımda noktayla kesilen İnadına sevmelerim, inadına güvenmelerim sonra.. Beklenmedik ölüşlerim toprağa her düşen damlada kendimi kaybedişim İçime attıklarım en çok bu zaman patladı Sen her noktada bi ’es’ verdin Ben sana estim de estim Saçlarımızın kırık uçları aynı rüzgara takılmadı Heyhat Özlemlerle dolu gar’larım Bugüne ait yarın umutlarım Gözlerime çökmüş sis Buğular arkasından bakan Kör dilenciler ve kırık bir ben.. Özlemelerimin toplamı acılarıma katık iken Hangi kendinden geçiş sana yeterdi ki sevgili. Bu yürek, Adına hayat dediğimiz, bu sancılı yokuş Alnımızdan boşalan tuzlu zerrecikler Ve suskularımızdan arta kalanlar.. Bilinmeli Kimin için geçildiği.. İmitasyon Düşler & B.S |
bu eskiden bu kadar güzel gelmiyordu (:
çocuğumuzu alnından öpelim (: