........
İlk adım
Tereddüt, endişe dolu ilk adım Ya hep düşmeye alışırsın Ya da varolmak için savaşır durursun En sonunda ilk adımın heyecanı geçer Artık yola koyulursun. Bırakırsın kendini Rüzgarın sırtını sıvazlıyan şevkatinden Destek alır yürür durursun Bu ucu bucağı belli olmayan yolların Çok dolu gözüktüğünü zannedersin dışardan bakınca Yanılırsın İçi o kadar boşturki Attığın adımın sesleri bile rahatsızlık vermeye başlar Sadece susup Zaman gibi Gözünün önünden kayıp gider insanlar Her biri ayrı bi heyecan ayrı bi acı ayrı bi mutlulukla atar adımlarını Bir yerde acı yapışır yakana daha hızlı adım atmaya başlarsın Süratın rüzgarla birleşir uçtunu farkedersin Ama acı hala yakandadır seni hiç bırakmamacasına Koşmaya başlarsın Ne kadar rekor varsa artık unut Hepsi senin adınla tekrardan kazınır Tarihin o uçsuz bucaksız bitmeyen sütunlarına Yine kurtulamassın Artık bırakırsın koşmayıda yürümeyide Düşünürsün Sadece düşünürsün O ilk adımın tereddütünü endişesini Hep taşımak istersin Keşke o ilk heyecan geçmeseydi istersin Adımların anlamlarını yitirip Geride hiç bişey bırakmıyan bedenini Son bir adımla atmak istersin Manzarasından vazgeçemediğin boğazın güzelliğine Zamanın içinde kaybolurcasına Son gördüğün suretin güzelliği şahitliğinde..... Barış SARGIN 21/08/2008 |