Büyümüşüz!
Sanırım kayboldum
Kime sorsam yönümü bana doğruyu söyler Doğruyu söyleyecek ne kaldıysa yada geriye Düz devam edip sola dönsek Çıkmaz sokak sanırsam ben en iyisi geriye döneyim Belki de hiç adım atmamak gerekirdi Sokak yabancı Yollar yabancı Uzun zaman olmuş buralara gelmeyeli Anılarım vardı şurda bi yerde Tozunu alsam belirir mi acaba hayalimde Bak bak işte burasıydı İlk tokat sillesi tattığım yer Ne yaramaz çocukmuşum Acısı hala sızlatırken yanağımı unutmak nasıl mümkün oldu bunca anıyı Biraz yollansak çıkışı vardır elbet bu çıkmazın Yalnızlığım da geç kaldı Alındı tabi Onca zaman ona sığınıp da yaşamıştım Şimdi unuttuk Bekletiyor beni, intikam alıyor aklı sıra :) Oynasak mı yine çocuk oyunlarımızdan Saklansam mesela Kimse bulamasa beni Dinlemeli miyim kendimi bu durumda Boşverrrrrrr kim dinledi ki beni ben kendimi dinleyeyim Buna da alıştırmış bak hayat bizi Çocuktuk masumluğa yüz tutmuş anılarımız Büyümüşüz haberimizde yoktu ya hoş Su olup akmış yıl denen kavram Çocukken saklandığım hangi kuytu köşe kabul edecek şimdi beni Sen mi? ya sen? Sende mi olmaz diyorsun? Desene bu sefer yakalandık. Mızıkçımı olsam oynamam diye tutturup ağlasam Beni bağrına basan karanlıklar bile kabul etmez olmuş beni Sıkıldım sizden!!!!! Küçükken ne güzel oynuyorduk Hep gülüyorduk Ne değişti ki şimdi bırakıyorsunuz beni Haklısınız belki de Ben değil miydim büyürken sizi bırakıp giden Bir daha saklanmayan Saklanmaya ihtiyacı olmayan Ağlamayan Sızlanmayan Çocukken yaşadığım her şeyi o sokağa gömüp bir daha uğramayan Haklısınız... Gidiyorum... ... ..... ......... Gittiğimi zannetmişim.. 3..2..1.. TIP konuşan ebe!!!! |
güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla