DOST DEDİĞİM VARDost dediğim var Uzaklardaydı bir zamanlar Bir istek vardı, Her adımımda ona giden Belirtisiz bir heyecan Her nüktesinde daralırdı mesafeler Şimdi gözbebeğim kıskanır Bana ondan daha yakındır Dost dediğim var Tonlarca yük o heybetli omuzlarında Tütün yavaşlatmaz kanını Suskuna benzer Usul usul girer ortama Sonra dallanıp budaklanır sözleri Ağırdır, Başı diktir dudakları kıpırdadığında Bakışlarıyla savurur benliğini Gözlerine bak! Anlarsın kim olduğunu Dost dediğim var Gözü pek Alnında deli bir mahlas Mertliği kurtaran adam Namertliğin katili Dost dediğim var Çomakla yaklaşma kovanına Canında ziyan bulursun Delikanlıca sık ellerini Bir canın daha olsun Dost dediğim var Aşka bile egemen Günlere hükmetmiş Keşkeleri olmayan Dost dediğim var Hayat, sıkıştırmış köşesine Sessiz sessiz yanıyor ateşi Birgün yakacak karanlığı İnsanlık yayacak gönüllere Özgünlüğü ideal olacak Gün, yüzünde parlayacak Dost dediğim var Kıymetlidir, Bana dost dediği kadar... o.k.ş......... |
Çomakla yaklaşma kovanına
Canında ziyan bulursun
Delikanlıca sık ellerini
Bir canın daha olsun
Samimiyet, mertlik...İşte dost kapısını açan anahtar. Güzel dizeleriniz için tebrikler. Selam ve dua ile...