-Başlıksız-
Düşündüm de..
Epey zamandır Fikirlerimde... Bu,kalem defter.. Ve yazma aşkım Var ya işte. Ya hu ben.. Oldum olası Çok dinler Az konuşurdum Şimdi bir, Hastalık Sebebi yüzünden Oturdum ya böyle.. İstirahat halinde. Yazmaya doymuyorum Ama itiraf edeyim ki.. Çok konuşuyormuşum gibi Hissetmeye başlamıştım kendimi Kabahatliyim sanki Ama duramıyorum ki... Yazmalıyım. Hey Allahım.. Ne yapayım şimdi? İşte ben böyle... Kendi kendime Döküp duruyorum Kağıtlara içimi Okunuyorum... Sevilenim hem. Lakin illa da... Burukluk Dalmaya başladı Gönlüme Diyorum ki kendime? Of uzun lafımın kısası Lafazan mıyım? Gibiler oldum.. Niye desen? Alabildiğine hassasiyetim.. Sebebindendir Muhakkak ki. Çünkü ben halen... Çok dinler Az konuşurum Kulağımdaki küpeler... İşte tek Bu yüzden.. Işıltılı... Gerçek. 24.11.2008.İzmir. Müfide DECDELİ. |
çok samimi ve içtendi
bu yüzden olsa gerek
çok yakın geldi şiir
beğendim
esenlikler dileğimle