ÖYLE BİR SANCI Kİ
Öyle bir sancı ki;
Ölümcül yarada kezzap misali, Kavurur büsbütün benliğini. Öyle ki Azrail’i çağırırsın yardıma, O da gelemez emirsiz. Ve beklersin, tutuştuğun alev içerisinde. Öyle bir sancı ki; Uzanan ellere öfke duyarsın. Denk olur varlığın ile yokluğun, Bütün yollar hüzne götürür seni. Yandıkça mutlu olursun sanki. İdris ÖZDEMİR |