SEN GÜLÜNCE
Sen gülünce;
Gebe kalır tomurcuklara güller. Çöllerde yaseminler, leylaklar açar. Sen gülünce; Ben susuyorum. Ve daha bir seviyorum hayatı, Yaşamayı. Çöllerde çiçek oluyorum, Susamadan. Yıldızlar yeryüzüne iniyor, Kelebek olup uçuşuyorlar, Bir annenin saçlarında, Özgürce. Sen gülünce; Ben susuyorum. Bülbüller şakırdamaya başlıyor. Artıyor yamaçlarda keklik ötüşleri. Bir avcı yem veriyor güvercinlere. Bedelsiz. Sen gülünce; Çöllere yağmur düşüyor. Bebek terk ediyor göğsünü bir annenin Yavru serçe beklemiyor vaktini Uçuyor Özgürce Sen gülmeyince; Ben susuyorum. Kelebek ömrü kadar ömrüm kalmıyor Tüm acılarımla Gülmeni bekliyorum. İdris ÖZDEMİR |