BİLMEM Kİ
Tamda orta yerinde gündüzlere kıydılar
Gözlerimin gördüğü zifiri karanlıklar Silgi ile bir elden yok edilmis yıldızlar Bilmem ki bu dünyanın sigortasımı atmış Adım attım hayata girişi bulamadım Düştüm kör kuyulara icinden çıkamadım Sesimi isyanımı dosta duyuramadım Bilmem ki bu dünyanın lambalarımı yanmış Güneşi yok ışık yok yeşermiyor ümitler İçimde aç kaldılar sevgiyle beslenenler Tohumlar iflas etti yok oldu ekilenler Gönlümün yaşamaya çabalarımı kalmış Duygularım nadasta ömür bitene kadar Sahibi göçüp gitmiş bereketsiz topraklar Uzağın uzağında kim ararda kim sular Bilmem ki bu dünyamın tutar yanımı kalmış Atilla Taşar |
Yüreğinize sağlık.Tebrikler...