BELKİ BÖYLE BİR ŞEY
Yağmur bulutları asılı kalmış
Artık gözlerimden ayrılmıyorlar Birden boşalıyor kalbim yarılmış İçimi acıtıp hep yağıyorlar San ki mevsimini şaşırmış gibi Gönül ormanına dadanmış gibi Kader rüzgarından hız almış gibi Kirpikler bi çare ıslanıyorlar Ruhum boğulacak çırpınır durur Duygular bin parça karaya vurur Hayata kahreden insan boğulur Canımı canımdan çıkarıyorlar Bel ki böyle bir şey yaşarken ölmek Beyninde bitirip cinnet geçirmek Hayatta olupta el ayak çekmek Ümitleri toptan katlediyorlar Atilla Taşar |