-Başlıksız-
Kabus muydu,Gerçek mi?
Bir rüya gördüm bugün,ellerimde kelepçe Siyah bir masadayım,önümde bir dilekçe Karşımda birkaç adam,üstümde mavi ışık Karanlık ve aydınlık birbirine karışık. Tavandan gözlerime çarpan bu parıltıda Bir saat var,yelkovan birde,akrep altıda… Döndüm baştan aşağı beni süzen birine. Ve baktı şaşkın şaşkın gözlerim gözlerine. Sormak istedim “neden böyle garip haldeyim? ” Ne bu Allah aşkına yanımdakiler de kim İn desem değil, cin mi? ... Cin desem değil, neydi…? Şimdiye kadar hiç mi hiç görmediğim bir şeydi. Beyaz örtü içinde seçilmeyen bir cisim. Ne bir ad konulurdu buna nede bir isim. Duvarlar yaklaştı ve önüm sağıma döndü. Üstümde yanan mavi ışık yavaşça söndü. Sanki kaybediyordum her gün doğan güneşi. İçimde kaynıyordu bu korkunun ateşi. Hiç tanımadığı bir karanlıkla baş başa Kalıyordu gözlerim o an,böyle ilk defa Giriyor bedenime oluyor bir karaltı Çok uzaklardan gelen bir manevi fısıltı İki nur yüzlü adam geçti sağım soluma. Girdi iki yanımdan ikisi de koluma. Biri annem gibiydi,okşuyordu başımı. Biri elinde mendil siliyordu yaşımı. Hissettim uzaklığı birden bire dünyadan Ve bu yalnızlığı tam hissettiğim zaman Karşıma geçti biri,gözlerimi çevirdim Derin bir nefes aldı, dedi ”Rabbin kim? ” Fethullah Ekşi |
Ve bu yalnızlığı tam hissettiğim zaman
Karşıma geçti biri,gözlerimi çevirdim
Derin bir nefes aldı, dedi ”Rabbin kim? ”
Ve o gün o soruya dili tutulmadan cevap verebilmek ne güzel verebilenlerden eylesin mevla aslında hepimizin günlük tefekkür etmesi lazım olan bişey ölüm var ve gerçek o kadar güzel şiirleşmiş ki dilinizden yaşadım adeta o güne hazır olmalı ve korkmamalı diye düşünüyorum dilinize yüreğiinze sağlık kaleminiz daim olsun çok güzeldi.