Eş ve anne arasında bir girdap.

Emanet.

Dağım taşım anacım, gözüm yaşım anacım
Oğluna sitem etme, oğlun sana emanet
Rabbim böyle istedi, gönderdi pencereme
Kanatları kırılmış bu kuş bana emanet

Kötü söz söylediysem ne olur affedesin
Sen ki canım ciğerim değilsin de ya nesin.
Bilmem ki kaç gün oldu duyamıyorum sesin.
Gururunu verdirme Şu şeytana emanet.

Kader bize haktandır, boynumuz kıldan ince.
Keşkeler çare değil işler işten geçince.
Yumuşat yüreğini, bu gün gece bitince.
Dakikamız günümüz Er-Rahmana emanet.

Bizimki zalim değil, sende zulum etmedin.
Sen benim anacımsın o yavrumun anası.
Böyle arada kalmak zorluğun nirvanası.
Benim de tebessümüm sana, ona emanet.

Anası yok sırnaşıp dizinde ağlayacak.
Babası yok güvenip bir umut bağlayacak.
Neleri var anlatsam yüreği dağlayacak.
Bütün bu sıkıntılar bir insana emanet.

Şikayetçi değilim, bilakis minnettarım.
Şikayetçi olmaktan, sızlanmaktan korkarım.
Bir nebze dökülmektir. sana şu yazdıklarım.
Canımız cananımız, her şey O’na emanet.

Elbette bu dünyada herkesin bir derdi var.
Oğlun bu dert yüzünden genç yaşında ihtiyar.
Dağın taşın dilinden anlasam neye yarar.
Süleymanın hikmeti Süleymana emanet.

Sen bana gülmez isen, dağ taş üstüme yürür
Nolur beni affedip, oğlunu duyuversen.
Bilirim senin hakkın bu dünyada ödenmez.
Taş doğurup duvarın üstüne koyuversen.

istanbul. 28.08.2018.