Seni şiirlerime konu etmek gibi ahmaklıklarım oldu.
Madem ,
kelimelerime yön verecek kadar yer ettin bende.
Buyur, def edilmeye de yakış o halde.

.

Seninle aramızdaki bütün köprüleri
bir gece de yıktın.
Meğer temelden çürükmüş zaten.
Sağlam olan benim dayanıklılığımmış.
Ben ancak verebildim bu yıkmın hükmünü.
Yıkıntılardan nasıl doğar dağlar,
otur,seyret beni şimdi !

.

Asla geçemeyeceğin surlar öreyeceğim,
o yıkık köprünün yerine.
Ve o surlar yükseldikçe sen daha da küçüleceksin.
Ne olduğu belirsiz varlığın,
layık olduğu yerde kalacak.

.

Başımın üstündeydi yerin.
Madem beğenmedin,
şimdi cehennemin en dibidir hak ettiğin.
Kimsesizsin sen artık.
Sevgi diye sayıkladığın rüyanın gölgesinde
can vereceksin.
Artık hiçbir kadının gözlerinde büyüyemeyeceksin.

.

Şimdi durduğum yerden daha iyi gördüm seni.
Kapıya bıraktığım çöp bile değildi ederin.
Sende kutsal bir aşk aramak benim hatamdı.
Madem öyle niye yazıyorsun hala dersen,
Hatırladıkça utan,
hatırladıkça yutkun diye…!
.

Tutturmuşsun bir türkü,
feryat figan yırtınıyorsun ya:
“Sevmek,sevmek,sevmek “diye.
Sevmenin S’sinden haberin yok senin.
Tek bildiğin savaşmak.
İstediğini alamayınca kılıç kuşanırsın ancak.
Kibrini yenipte bir kadını sevemezsin sen.
Sevme de zaten.

.

Sadece dilinin söylediği ,
yüreğinin hiç duymadığı bir dizi laf kalabalığıyla
yaşa sen.
O dik duruşunun altındaki aşağılık kibrine saklan.
Bana vebal anlatma!
Ben nasılsa doydum aptallığıma.

.

Sen kendine “neden gitti” diye kılıf ararken,
Ben “neden kalayım” sorusunun cevabını
çoktan bulmuş oldum.
Sen layık olsaydın bir avuç sevdaya:
Ben sevmeyi de,
sevdiğimi yüceltmeyi de bilirdim hat safha da.
Yazıklar olsun adımlarımın sana geldiği her ana.

.

Varlığını geçtim,
sesin bile değmesin bana bundan sonra.
İnan Allah ‘a paramparça ederim seni!!!
Dünyaya yeniden gelsen toparlanamazsın.
Bu dediğimi iyi belle!
Bir fahişenin alnına yazılacak
ucuz bir kaderden fazlası değilsin.
Omurga nedir bilmeyen adamsın sen!
Adam dedim amaaa , yersen …

….

/Zincire vurduğum kelimeleri azat edersen/
gök/yüzünü oynatırım yerinden dedim sana ben/