HESAP VER

Gel seninle hesaplaşalım.
Yaralı bereli her ne varsa içimde,
Anlatayım dinle!
Nasıl da ağlattın, inlettin,
Duymadın figanlarımı.
Dinlemedin feryatlarımı.
Bin kez tökezlettin,
Düşürdün, attın uçurumlara,
Bıraktın yalnız bitap gözyaşlarımla.
Şimdi hesap ver!
Bil yaptıklarını,
Gör, neler yaşattıklarını...

Ne sözler vermiştin,
Kucağına semadan düştüğüm gün...
Ne güzellikler fısıldadın kulağıma,
Her yeni gün.
İnanmıştım, biliyordum,
Vardı buna gücün.
Taşıtmayacaktın hiç o ağır yükün.
Şafak rengi hayaller kurdururdun,
Isıtırdı içimi,
Zemheride dokunmazdı hiç ayaz,
Ruhumda eserdi o ılık yaz.
Ne umutlar ektirirdin, kardan da beyaz...

Hani, beni sırça köşkte yaşatacaktın.
Hani, kuş tüyünde yatıracaktın.
Hani, beni ipekten şallara saracaktın.
Gül yaprakları serpecektin başıma.
Yeşil yapraklar serecektin ayaklarıma.
Kaçamazsın benden...
Korkmuyorum artık senden...
Soruyorum haydi!
Hesap ver!
Gel, gel de hesaplaşalım seninle hayat!

Neden aldattın?
Neden ettin beni böyle tarumar?
Unuttun sözlerini,
Her an attın bir şamar.
Koparıp aldın hayallerimi.
Yok ettin silip, süpürdün ümitlerimi.
Haydi durma söyle!
Korkmuyorum senden...
Kaçamazsın artık benden...
Soruyorum, haydi!
Hesap ver!
Gel, gel de hesaplaşalım seninle hayat!

NURAY ÖNGEÇ