0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
30
Okunma
Birimizin sofrası taşar,
Birimizin ekmeği sayılı.
Bu düzen kimin terazisi,
Neden adalet yaralı?
Zenginlik duvar olmuş aramıza,
Yoksulluk suç sayılmış sanki.
Unutma, kefenin cebi yok,
Toprak sorar: “Kimsin?” diye.
Malın kalır, adın silinir
Vicdan yoksa geriye.
Aynı toprağa girerken
Ne sen zenginsin ne ben fakir.
Hepimiz çıplak, hepimiz eşit,
Son durakta unvan yoktur bir.
Yiğit Metin Sevindik şiirleri
