Günaydın…
Sıcak yatağından sessizce kalkıp
gecenin karanlığında sıcak yuvalarını terk edenlere,
uykuyu en tatlı yerinde yarım bırakıp
alın terine yol olanlara günaydın.

Günaydın…
Kavgası sadece ekmek olan inançlı yüreklere,
adı, sanı, kimliği hiç önemli olmayan insanlara.
Bir lokma helâl için
başını yastıktan değil, hayattan kaldıranlara günaydın.

Ne fark eder kim olduğu…
Din, dil, mezhep, renk, yön ne fark eder?
Sonuçta herkes
o Yüceler Yücesi’nin kulu değil mi nihayetinde…
Günaydın kavgası ekmek olanlara,
yükü ağır ama yüreği temiz olanlara.

Günaydın…
Sokak sokak umut satan seyyar satıcılara,
holdinginin kilidini sabah duasıyla açanlara,
bir simitle yürek ısıtanlara.
Şoförlere günaydın,
direksiyon başında ömür tüketenlere.
Kuaförlere günaydın,
makasıyla hayata çeki düzen verenlere.
Tezgahtarlara günaydın,
bir “hoş geldiniz”le gün aydınlatanlara.

Günaydın…
Güneşten önce uyananlara,
karanlığa karşı dimdik duranlara.
Cebinde az, gönlünde çok taşıyanlara.
Yorgun ama vazgeçmeyenlere,
düşse de yeniden doğrulanlara.

Adını sayamadıklarım…
Siz üzülmeyin,
siz de bu duanın içindesiniz.
Bir çivi çakan, bir kapı açan,
bir çorba kaynatan,
bir çocuğun başını okşayıp “hadi besmele” diyen
herkes bu günaydının muhatabı.

Günaydın inançlı yüreklere…
Günaydın ekmeğini taştan çıkaranlara.
Günaydın sessiz kahramanlara,
adı bilinmeyen ama yükü büyük olanlara.

Ve günaydın hayata…
Ne kadar zor olursan ol,
biz yine de sana
helâlinden, sabırla, umutla
günaydın demeye devam edeceğiz.

ALİ RIZA COŞKUN