1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
37
Okunma
Ne nazmış sendeki yâr; tam usanç kıvamında,
Secde mi bekliyorsun, maşukun kıyamında?
İki yarım bütün olur; yarımken yapamazsın,
Gururun had aşarken beni hiç kapamazsın.
Daima ben, ben deme; kimsin benden azade?
Kibir ve bilmişlikten uzak isterim sade.
İblise özenenler bilsin ki o geride,
İnsan müsveddeleri şimdi çok ileride.
Bil ki ben-i Âdem’i adam eden huyudur,
Fiziğiyle şımaran cehalette koyudur.
Tepelerden bakanlar yukarıyı görmez,
Çukurdan çıkmayanlar zirvelere eremez.
Ne h/azmış sendeki yâr; ham utanç kıvamında,
Özür mü bekliyorsun, maşuktan devamında?
(HAS)
Cevap Yaz