1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
41
Okunma
Taş toprak karışır ayağıma,
Yolun izi birikir her adımda.
Rüzgâra karşı değil, onunla yarışta
Gönlüm savrulur başka yazılara.
Durduğumda içimden bir ses
Fısıldar hep aynı cümleyi:
“Yol seni hâlâ çağırıyor,
Durma... nereye denk gelirse.”
Yol beni götürür
Dağları aşırır.
Derdimi türküyle
Dışa taşır.
Bir yanım susar
Bir yanım yanar
Ama ruhum,
Hep yola alışır.
Kulağımda anamın sesi
Dualar harman kokusunda
Bir elim geçmişin yüküyle
Diğeri yârin izinde hâlâ.
Tozlu bir çocuk belirir geçmişte
Gözleri hayal dolu
Büyüse de,
Aynı ışığı taşır düşünde.
Ben bu toprağın sesiyim,
Köküm derinde, isyanım serin.
Yol bitmese de bilirim:
Ben yürürüm,
Yürürüm yine.
---
5.0
100% (1)
Cevap Yaz