ÖZLEŞİMceDest-dur, dest’ine kurban olayım a efendim Mest’im, jest’ine hayran m/olayım de ki kendim Susmuş dil ile gözler, nideyim daha bilmem Yak bağrım bâri yâr kül olayım , zâti bend’im. Dem dem arttı da efkâr, gör nicedir şu halim yar Firkattir gece, ram oldu ya ser, melâlim var Hey Hâk ! Kâm alayım değmeye göz, dile ağyâr. Anlarsan ki, senindir bu gönül, sana can olayım ben Güldür bülbüle yâr, emrine kul âşiyân olayım hem. Eyle vefa, ver sırtın bana. Dünyaya meydan okuyayım! Güler TURAN Not: dest:meclisin itibarlı yeri ağyâr: başkaları firkat:ayrılık melâl:usanma kâm:istenen şey , arzu râm:teslimiyet bend:bağlama(kendinden ayrılmayacak şekilde) zâti ait olan(sonradan olmayan) efkâr: üzüntü ser: baş âşiyân: kuş yuvası mest: keyif halnde |
Haz aldım güzel bir şiir bu
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim