Toprağın kaskatı kalmış.
Yağmura mı muhtaçsın,
Yağmur dargın mı sana.
Kurumuş bahçen.
Talan mı ettiler göremedin mi ?

Sarkıtlarından sarmaşıklar dolanmaz olmuş.
Kapında ki güller ezilmiş,
Avlunda ki kuyu susuz kalmış,
Kim soldurdu seni güzel gözlüm.
Mezarlığa dönmüş kalbin.


Yana döne el açarsın.
Ağlaya zırlaya,derman dilenirsin,
Sana kimler sağır.
Sana kimler kör.
Kimler soldurdu seni güzel gözlüm,
Aman dilersin, aman vermez insafsızlar.


Korkunun gamı sarmış gözlerini.
Keder kavsetli gece gibi çökmüş yüzüne.
Güne hasret düşlerini Ay’a bırakmışsın,
Odanın köhne yalnızlığında solup gidiyorsun.
Kimler soldurdu seni güzel gözlüm.


İlmek ilmek ördüğün emeğini ezmişler.
Çabanı toprağa gömmüşler,
Umudunu kuş sapanıyla vurmuşlar.
Süzülen gözyaşların kurutmuş özünü,
Kimler soldurdu seni güzel gözlüm.


Bilmediler değil mi kıymetini.
Kapın sessiz, telefonların çalınmaz,
Hangi tenhada unutuldun.
Hangi sokağın başında bırakıldın,
Kimler soldurdu seni güzel gözlüm.


Sevdin bilinmedi.
Allah dan sonra saydın.
Görülmedin, göremediler,
Şu dünya denen çark’a uyumadın.
Gönlünde ki sitem kime güzel gözlüm.

Bir vardın hiç olmadın.
Belki yoktun, olmayı diledin,
Kalabalıklar arasında,hayalettin.
Sesine ses olamayanlar nerdeler.
Kimler soldurdu seni güzel gözlüm.


Kabuk bağlamaz bu yara bilesin.
Deştikçe kanayacak kanadıkça acıtacak,
Umudunu al kuş kapanından.
Kimler soldurdu seni gözlüm.
Diri tut kalbindeki inancı,diren güzel gözlüm..



[A.K]