Sen geciken hayatımın ilkbaharıydın..
Gidişin de soldu içimdeki papatyalar ..

Divanın köşesine uzanmışsındır.
Önünde soğumuş kahven,
Parmağında sardığın tütün.
Uzayıp giderken dumanı,
Derin bir of çekersin.
Buralardan duyarım soluğunu.


Annenin kolalayıp, ütülediği.
Çok sevdiğim gömleğin üzerinde muhtemelen,
Son hediyem, tesbihin bileğinde umarım.
Üzgünüm! Dün olduğu gibi çok kızgınım sana,
Yanık sesini kulaklarımdan aldın.


Memleket kokunu çaldın.
Üzerine sinen, gülüşlerimi alıp gittin,
Ikinci evremdin, düzenbaz dünyada.
Kusurlarımın en samimî sevgisiydin,
Son iklimimdin, hâle hazır kışlarıma.


Iki yanlış bir doğru etmiyordu etmedik.
Düşündüm gecelerce, hangimiz hataydık,
Senin incelikle attığın adımların mı?
Benim ürkekçe sevmelerim mi ?
Geciken kimdi iki gözüm.

Hayatımızın ortasında çarpışan bu bakışlar.
Vuruşan yürekler, öpüşen dudaklar,
Uykunun yarısında sevişen tenler.
Hayallerin gerçekle çatışması,
Açılsın şu dilin söyle geciken hangimiz.


Yıl değil asır.
Aylar geçmemiş ömür devrilmiş,
Yelkovan yokluğuna koşuyor.
Sesinin tınısı değmiyor,
Umudun rengi sırıtmıyor yüzümde.
Aklım bulanıyor, ela gözlüm.


Divanın köşesine uzanmışsındır.
Önünde soğumuş kahven,
Parmağında sardığın tütün.
Uzayıp giderken dumanı,
Bir of çekersin.
Senle yıkarım dağları, gel diyen yüreğimle..