-Başlıksız-... Ardında hayat var, önümde Akdeniz başımda sevda, güneye açılıyor engin mavi bir peyzaj dağlar kümülüs bulutlar bir kınalı kuş bir üveyik bir kuyruksallayan bir kaç serçe, düşlerimde figüran... ... oysa hepsi de gerçek birer kahraman bu tabloda yerlerini aldı geride bana tarihi bir kent yalnızlığı kaldı... ... ( kulağımda su sesi ilk bakışta görünmeyen renkler bir de mavilerin içindeki...) Ağaçların yalnızlığına ortak oldunuz mu hiç sarılıp gövdesine başınızı dayadınız mı o size;’ Kötüsün! ’ dedi mi ? Düşünün ki sonyaz yaşlı bir çınar ağacı kederlidir, senin benim kadar en az; kolay değil elbet, ayrılmak ilkyazdan toplamak akşam postası şiirlerini bu kentin gidiyorum Kadınyarı Köprüsü’nü geçtim vakit akşam üzeri evim yalnızlığın orta yeri yani tam göbeğinde kentin... ... ( kulağımda su sesi ilk bakışta görünmeyen renkler bir de mavilerin içindeki... ) Şaban AKTAŞ Antalya, 27.11.2001 AGSS SERİSİ |
kalan kalıntılardan kaç akdeniz doğar bilinmez ama...
bu yalnızlıklar adamı masmavi heder eder...
şiir eder...