.
Eşek bile bir defada öğrenirmiş
Aynı çukura ikinci kez düşmemeyi.
Aptalca aynı çukura düşüp, düşüp
Her şeyin düzeleceğini beklemek
Bizlere has bir davranışmış meğersem
Daha çok canımız yanmalıymış öğrenmek için.
.
Ve öğrendikçe anlarız
Ciğeri beş para ermezlere
Altın taslar içinde bir ömür harcadığımızı
Boynumuz bükük bin pişman, sabretmenin
Büyülü tedavisine sığındığımız da anlarız
Kayıp etiğimiz zamanın telafisi olmadığını
Yaşamak lazımmış anlamak için.
.
Acıları hüzne katık etmeyi
Yürek yangınlarını söndürmeyi
Yana yanıla yaşadıkça öğreniriz
Yaşamamış insan nereden bilsin ki?
Aşkı
Sevdayı
Beş kıta’yı
Havaya
Suya
Toprağa düşen cemreyi.
.
Ve yaşadıkça, şekillenir hayat önümüz de
Manasızlıklar mana kazanır bizde
İçimizde umut elimizde bir demet çiçek
Hala O ağacın altında bekleriz.
Gündüzler geceleri
Aylar mevsimleri
Mevsimler yılları kovalar
Yar ha geldi ha gelecek derken
Karlar yağıverir saçlarımıza.
Ağaçlara kazıdığımız isimlerimiz bir bir silinir
Odun bile anlamıştır gidenin dönmeyeceğini
Biz ise bir ömür harcarız anlamak için.
.
Yaşam sermayemizi fütursuzca bitirdikçe anlarız
Mezarlıkların birer mermer bahçesi olduğunu
Öte tarafa giden ruhların meçhullüğünü
Son demde bizden baki kalan bir hoş sedaymış deriz
Ve yaşadığımızı aşkı kâr sayarak seviniriz
Umarım yaşamın mutluluğa endeksli olduğunu
Nihai son gelmeden yaşadıkça anlarız bir gün.
.
Ali Esmeray (Hoyrat) Aykırı Nota