Böyle takıntı olmaz olsun
Herşeyi tıkır tıkır işlemek mi gerek
Böyle dakiklik olmaz olsun
İnsanın bazen beklemesi gerek

Kollarında duran saatler
Hepsinin bir yere yetişmesi mi gerek
Duraklar ve hızlanan ayaklar
Bu nedir ki neyi kaçırmamaları gerek

Sabah kalk erkenden ve çık evinden
Gecikirsen yersin patronun sivri dilinden
Hiç sevemedim benim gibi birinden
Burası çok gri, renkler alınmış yüreklerden

Sevmek için bile yapılır planlar
Korkarım ki dakik işler bu kurallar
Herşeyi strateji ile kurup dururlar
Akıldan başkasını yok sayarlar

Baksana ben bile aklın temsilcisi
Ama sıkıcıdır sokakların sesi
Hepsinin ise tek derdi
Gün bitmeli ve bitmeli mesai

Başla işine ve kazan ekmeği
Aman hasta olma yanar emeği
İşte şimdi çaldı zili öğle yemeği
Hemen yemeli çünkü saatli

Ondan sonra işin başına geçmeli
Şu müdüre bak sanki heybetli
Kuralları o koydu sanki
Lakin piyonu kurulan bu düzeni

Toplantılar, satışlar ve sahte gülümseme
Geçer böyle akşama kadar yok nefes verme
Sonra çık işten ve gir kafeye
Arkadaşlarla sahte gülüşmelere

Ya da yolda geçsin iki saat
Gene bekle otobüsü kırk saat
Eve geçince yorgunluktan koltuğa yat
Ya da ye yemeği bayat bayat

Of içim sıkıldı inan
Bu ne zarar ziyan
En kötüsü de beklemeleri inan
Yaşlanmak hayalin kuran
Özgürlüğü ölüme yakın olan
Ah! Kim bu düzeni kuran

Beyler yok yapacak bir şey
Çünkü başı kadim bir yer
Bunu kuran değil birey
Toplum olmak için gereken bir şey

Zincirleme toplum çalışması
Lakin kibirlilerin döngü rüyası
Gönüllülerin kabuliyet anlaşması
Yoksa durur dişlilerin çalışması

Düzen bu milattan öncedir
Önce avlanmakla başlayıp gelir
Korunmak için nesilden nesildir
Bir işin ucunu tutmak gerekir

Sevilmez aslında burun kıvıran
Lakin eli mecbur yaşamaya çalışan
İşte o yüzden oku, çalış ve inan
Hepsi güzel hayata kendini kaptıran

Sizler anlamazsınız gayet normal
Benim arafımda yaşamanızdan
Lakin burası dünyada sarmal
Yapacak birşey yok başka katılmaktan