seni anlatmak seni anlamak
Eskiden;
“bir erkek için değmez” liydi günlerim.. “o benim ayağıma gelsin” liydi. Oysa şimdi; Hangi zamanda yaşadığımı hatırlamadığım olaydan, ondan sonra.. Daha bir oynar oldum kardeşimle, Muhtaç; İlgiye, sıcağa, sevgiye.. Ve, Kırıldım.. Yıldızlardı , ondan parça yok diye.. Esen yele, sevgiye.. Ve yalnızlığa, Kişinin yalın olma halinde gecelere.. O; yoktu. Yok ve ol(a)mayacak diye.. Kırıldım. Çevremdekilere inat diye, Sırf ben güçlüyüm(müş) , büyüdüm(müş) diye İçtiğim sigaramdan, yaptığım makyajımdan Yemeğimden, suyumdan, oksijenden, aynadan -den , -dan , -den , -dan .. kendimden! Kırıldım! Oysa; onunla onsuz Kendimle kalabalık Askıda yıldızlar Cebimde kuşlar.. Bunlar kafiyeli geliyordu ya bana, Daha neleri olacaktı Daha neleri olacaktı? Ondan; Aşk-tan, aşk-dan başka? Ne fark eder? -tan , -dan , -tan , -dan başka? Ben Kırıldım Ya… 98/büykçekmece |
sevgili taymaz... sanada çok teşekkür ederim,, yorumlarınla onure ediyorsun her yazımda.. şiirimde,, sağolasın..