1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
44
Okunma
Gönül bahçesine güller ekmiştim,
Suyu verdim ama soldurdun yarim.
Ben senin uğruna çile çekmiştim,
Kıymet bilmedin de el oldun yarim.
Hani söz vermiştin baharda, yazda?
Tadımız kalmadı ekmekte, tuzda.
Yüce dağ başında, o karlı buzda,
Ateş oldum yandım, dondurdun yarim.
Ah vefasız, yıktın gönül hanemi,
Saramaz tabipler benim yaremi.
Kime dökem şimdi bunca çilemi?
Beni taştan taşa çaldırdın yarim.
Taşa yağmur yağsa filiz verirdi,
Demir olsa yürek, yanar erirdi.
Dost bildiğim herkes beni yererdi,
Bir tek sen arkamdan vurdurdun yarim.
Garip zaferi suskun, dalı kırıkmış,
Gidenin ardından kalbi burukmuş.
Meğer senin özün, sözün çürükmüş,
Ömrümü yollarda soldurdun yarim.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz