335-ÖLÜM VE UMUTKimsesiz benim dünyam. Hiç kimsesiz kalacak, Buz kesen rüzgârlara, göğsümü açmış iken. Kelimede ben yokum. Düğündür korkutacak, Benim. Duy. Benim artık. Şakayla söylenirken. Şakasını yapmasın, hiç kimse bunu bana, Kaldıracak dert değil, tükenen şu vakitte. Zamanla kavga edip, tutunurken dalına, Ölümdür anlaşılmaz, denilmez bu vakitte. Musalla bana sırdaş, dostum ise taşımdır. Bağış, atıfet, ecir, imdat, inayet, kerim. Lütfunla, muavenet, varlığıma yardımdır, Sensin bana bir çizgi, o çizgide beklerim. O çizgiyi doladım, kapımın her yanına, Şafaklar bana çile, penceremin yanında. Sevdamı ömür tuttum, her güneş doğuşuna, Uzaktan bir tebessüm, yeşeriyor umutta. Şahin HANELÇİ 30-Ağustos –2006 Palandöken- Erzurum Fotoğraf Cemile Haşimoğlu’na aittir. |
Bağış, atıfet, ecir, imdat, inayet, kerim.
Lütfunla, muavenet, varlığıma yardımdır,
Sensin bana bir çizgi, o çizgide beklerim.
O çizgiyi doladım, kapımın her yanına,
Şafaklar bana çile, penceremin yanında.
Sevdamı ömür tuttum, her güneş doğuşuna,
Uzaktan bir tebessüm, yeşeriyor umutta.
Beğeni ile okudum şiirinizi dost kalem. Umutlar hep var olsun. Sevgiyle kalın.