GÖZLERİNGözlerinde meltem, Gözyaşlarında hüzün şarkıları var, Bakınca gözlerine eririm, eririm yâr... Gözlerinde yıldızlı kapkara geceler, Ya da masmavi denizler var. Gözlerinde bilmem ki, hangi sahillerin yosunları var? Götürür gözlerin beni, alır götürür yâr... Baktığı zaman ılık meltemi Götürür çiçekli nisan bahçelerine, Çimenler üzerinde yuvarlar... Bazen görürüm gözlerindeki ışıltılarda Çılgın akşamları, yakan geceleri... Bazen dingin bir deniz olur, hafif esen melteminde Bakışların okşarken beni... Bakışların okşarken beni, gözlerinde okurum Aşk hikâyelerini ve sevdiğim şiirleri... Gözlerin söyler, sevda şarkılarının En içten, en içlilerini... Kimi zaman sihirli bir halı alır götürür beni Erişilmez ufuklara, Bazen de gezdirir demir atmayan gemilerde Sürükler beni... Coşkun bakışlarının ummanlarında kaybolurum, Ya da bulurum, gizlice, bakan mâsum çocuk gözleri... Ah! Değişirsin sevdiğim, değişen mevsimler gibi. Öyle bakarsın ki bazen, vurursun yerden yere beni, Ya da verirsin dünyaları ve her şeyi... Saçlarımı ve yüzümü bırakırken okşayan rüzgârına Kapalı gözlerimde açılır hızla, zincirli, paslı, yasak kapılar, Bir anda hırçın bir poyraz olur, savurup, döndürüp Dermansız dizlerimin üzerine bükersin beni.. Kapanır artık bir bir o paslı, yasak kapılar, Sesleri örselenmiş yüreğimin çarpıntılarına karışır, Savurur, sarsar beni. Kaybolmuş bir çocuk gibi olurum, Gecenin kâbusları gezinir yüreğimde, Gözlerim yemin eder, yalvarır, kucaklar... Yeri gelir her şeyi bitirir Soran gözlerime cevapsız bakışlar, Dağıtır, paramparça, tuz da buz... Yeri gelir yeniden başlatır, Dağılan her zerremden bir filiz büyür yeniden... Ve bakışlarımız öyle bir ânı yakalar ki, Ne zincirli kapılar kalır, ne dünya, ne deli düşünceler... Yine alır beni büyülü derinliklerine Alır, alır, alır götürür beni... Alır götürür beni... Hâlenur Kor (26 Nisan 2000 İst.) |