1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Evin en küçüğü olan kız ablası Leyla’nın güç savaşını anlatırken o sadece oturduğu yerden uzak diyarlardan zihnine uğrayan hikayeler yazar ama diğeri güçlüdür dünyanın her tarafını gezer gittiği yerleri ballandıra ballandıra anlatırken birden yüzü düşer hüzünlenir çünkü içinde bir özlem birikimi vardır.eski şarkıları özleyenler romandan bir kaç satır..
AH O ESKİ ŞARKILAR
Avucumdaki yıldızın kehaneti olmalıydı şu düşsel cennet
Yabancı diyarların tozunda
Ruhumda değişik çiçekler döllenirken
Sadece huzurla gülümsüyordum
Ayet okur gibiydi bana olan sözleri
Yumuşacık incitmekten korkarcasına
Sürgün edildiği yaşam gurbetin tozlu yolları
Uhrevi alemin siyah noktasında
Oluştuğu meyve ağacını nihayet keşfetmiş olmalı
Kutsal Bursa’nın İlahi nağmelerinde tırmalanıyor kalp kafesi
Bana her defasında yabancı şehirleri öven kız
Gökyüzünün şemsiyesinde o bulutlar
Yerlerini terk etmiş önüne çıkanı dövüyordu şimdi
Değişik bir sihrin büyüleyen atmosferinde
Sanki bir buğulu bir camın ardında
O şapşalın anlattığı hikayelerle
Kahvemi yudumluyordum şimdi
Şehrini özlediğini söylüyordu bu kız hayret
Dinliyordum şimdi
Alaycı bir gülümseme yanımda...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz