Ömrümün yükü öyle ağır ki,
Gönlüme düştüğün günden beri.
Nasıl yüklenir bu kalbin
Senli sensizlikleri.
Benim dilimde ve sözlüğümde
Her yan iç yakan kelimelerle
Dolu artık.
Birde gözlerim dolu dolu.
Uykuya teslim edemiyorum kirpiklerimi
Gözlerimin içinde sen varken
Dikenli bir gül şimdi sana her varışım
Kızılca kıyametsin işte gönlümde.
Hep ağıt tadında
iç yakan ve gönül burkan bu sözlerim.
Ah yar..!
Nasıl dizeler dökülüyor kalemimden
Kan kırmızısı, görüyor musun ???
Sen bana asırlarca uzaksın
Yüreğimi yakan tuzaksın
Bu en güzel çağımda adı,sanı geçen yar
Seninle yitiyor canım her bahar
Bütün kapılar kapansın sonsuza dek
Şiirlerim hediye kalsın kağıtlarda
Bir sen, birde bu şehir
Suskun anılarımda
Serpilmiş gül yaprağı şimdi.
Bendeki sen, yetmeli bana.
Sen kendine kal yine.

Münire Aksaray