UMUDUN YEDİVEREN GÜLÜYedi tepeli şehirde ben ki yediveren gülüyüm Kendi topragında bazen sevgisizlikten ölüyüm. Bu şehir içten içe nasıl da kendine bağlar beni Her doğan gün tazeleyip umutlarımı yapar yeni Kimi gün dilimde olur hazin,içli hüzzam şarkılar Ayrılıgın özlemi garip yüregimi mahsun kılar Kavuşmak ümidi ile an be an bekleyip dururum Ha gayret derim gönlüme feleğe bir çelme vururum Yazarım ak kağıtlara seni,beni şiir tadında Bana ait bir iz kalmış mıdır bilmem o yâdında Batsa da gemilerim yaşarım pembe düşlerimle Ümit beslerim vuslat bağından gülüşlerimle. |