Mevsim güz olsa da gazeller gibi
Ayaklar altında ezilip durmam
İçine kapanmış erzeller gibi
Başımı eğip de büzülüp durmam.

Halimden utanıp sıkılmak olmaz
Zalime sığınıp takılmak olmaz
Önünde eğilip bükülmek olmaz
Varsılın elinde çizilip durmam.

Doğruluktur benim tuttuğum yolum
İyi tanıyın siz, hep böyle bilin
Ateşte yanıp da kalırsa külüm
Başıma gelene üzülüp durmam.

Vicdansız elinde oyuncak mıyım?
İteleyip durma, salıncak mıyım?
Baba çiftliğinde yalıncak mıyım?
Aklıma hakimim, yüzülüp durmam.

Sevgiyi, saygıyı taşır bu gönül
Durumunda bir an kalsa da müşkül
Yağcılık yapmaya etmez tenezzül
Kirli sayfalara yazılıp durmam.

Vahdet-i Can der ki; bunamadım ben
Aldığın kararı onamadım ben
Hayatta kendimi sınamadım ben
Derin kuyu gibi kazılıp durmam.

Vahdet-iCan ( VAHDET ÇİL)
Amasya, 04 Kasım 2025
*
Şiirde :
Erzel : Yaşlılık, düşkünlük
Yalıncak : Çıplak, yoksul, aç.