DELİ GÖNÜL
Karanlığı delerken, gözlerindeki ışık
Birgün söner, söylemiştim sana Dinledin mi? Ey deli gönül!... Kış borana dönerde, yazın gelmez demiştim, Dinledin mi? Ey deli gönül!... Aşk girdabına girmeden, Yaz gününde üşümeden, Git kendini sevdirmeden, demiştim... Sevdirdin de ne oldu? Ey deli gönül!... Sen yüreğini sevgini verdin, Sevgi çiçeğini büyüttün. Büyüttün de ne oldu? Ey deli gönül!... Şimdi, sen de yan derdine Senindir çileler, Senindir dinmeyen gözyaşları. Şimdi, içinde bin kahır Hadi kalk! Kalk gönül! Gidelim bu diyardan Sanki, yoluna yoldaş, yüreğine eş mi Buldun? Çırpınıp durma, boşu boşuna Söz dinlemedin de ne oldu? Şimdi içimizde bin kahır... Kalk gidelim buralardan Ey deli gönül, ey deli gönül!... |
küçük bir hatırat benim için sadece ama artık çılgınlık yapacak kadar enerjim kaldımı onu bilmiyorum bunuda zaman gösterecek sanırım ,
ama şu gerçekki aklıyla iş yapıp zengin olup dünyaya aykırı unutan biri olacağıma , gönlüyle iş yapıp sıradan biri olmayı tercih ederim.
bazıları için para herşeydir ama unuttukları ömür geçerken tek gerçek şey sevdadaki bir küçük mısra olacaktır...