AH KINALI KUZULAR!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın 2001 yılında ÇANAKKALE ŞEHİTLİĞİni ziyaret etmiştim. Çok duygulandım.Daha evvel okuduğum KINALI KUZULAR yazılarından etkilendim ve bu yazıların izinde çok sevdiğim bu şiiri yazmaya çalıştım.
Yozgat’ın, Karayakup köyünden
Murat asker..... Okuma bilmez! Yazma bilmez!.... Mektup yazdırır, Tıbbiyeli Şükrü, dostuna..... Anam, güzel anam, can anam!!! Özledim, öperim ellerinden. Güzel yüzünden, doya doya... Güzel kokulu anam!!! Sormak istediğim, birşey var! Neden başıma kına yaktın? Zabitim sordu, cevap veremedim... Bilesin, istedim! Kardeşlerimi askere yollarken, Onların başlarına kına koyma!!! Benim gibi mahçup olmasınlar ana!!! Zabitim sordu, cevap veremedim... Veremedim ana!!! Bir zaman sonra... Mektup gelir anadan... Oğlum, can oğlum,canım oğlum! Bilmezsin!.... Bizim buralarda, kurbanlık koçları Kınalar, sonra kurban ederler! Sende orda kurbansın! İçim yandı, kınaladım KUZUMU... Yavrum, kınalı kuzum! Zabitine, selam söyle... Öperim gözlerinizden! Mektup gelir, gelmesine de... Er Murat’a... Kınalı Murat’ın başı, Çoktan, kurban olmuş,vatana... Ah,Kınalı Kuzular! Ah, yavrular... |