-Başlıksız-saf gözlerin ürkek maviliğinde toprak oldum rüzgarla.. oysa... çocuk masumluğundaki oyunlarda gölge olabildim sadece can diledim,tanrı’dan ay dilendim,takvimden sevda diledim,yürekten oysa.... gözyaşı aktı ellerime meçhuliyetlerden.... zehirli sessizliklerin zemherinde unutuldu terk edilen gözyaşlarım kaybedişlerin adressiz gözlerinde, oysa... ne sevdalar yarattım çalıntı gölgelerin çıplaklığından.... yalnızlık geçmiyor hazan mevsiminde düşen yapraklarla örttüm çıplaklığımı durduramadım düşen hayatların suretini, oysa.... çığlıklarla doldursamda göğsümü tutsaklığa dönüştü gözlerim.... UMUT OZ |