Yaktın gittin zalim dumanım tüter.
Yıllar oldu soysuz çektiğim yeter.
Olasın sen,ben,den dahada beter.
Yakıp kavurdun kül ettin beni.

Harman gibi yele verip savurdun
Ne vardı sanki neden darıldın.
Bir karla boranla yıkıp devirdin.
Kışın ortasında donmuş gibiyim.

Birgün olsun hatırımı sormadın.
Küsüp gittin selam bile vermedin.
Ba,şu,akan gözyaşımı silmedin.
Aktı sel suyuna karışıp gitti.

Şaşırdım dünümü ve bu günümü.
Düşünüp taşındım senin sonunu.
Ne yapayım şöhretini şanını.
İşsiz,kimsesiz kuru çöl gibiyim.


Söyleyip coşarım deli sel gibiyim.
Sana,kırıldım artık el gibiyim.
Yaprağı dökülmüş kuru dal gibiyim.
Dokunma sakın vurup kırarsın.

Emani,yim bu çektiğim az deyil.
Verdiğim öğütler sana söz deyil.
Vallahi’görmezsin bu işten hayır.
Ahımdan,vahımdan,çekersin sen bak.

EMANİ PERK
EMANİ