2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1810
Okunma
yüreğimde bir sıkıntı fena bir ağırlık var bugün
sanki yalnız olanın derin sızısı
sancılı bir özleyiş...
say ki doğuştan kronikleşmiş artık
vazgeçilmiyor yani anlayacağın
anlayacağın hüzün bir kere bulaşmaya görsün insanın yüreğine
yapışıp alabildiğine can yakıyor.
ama ilginç; ondan kurtulmayı da istemiyor
isteyemiyor insan
sanki o varken artık daha çok varsın
hissediyorsun yani
ne kadar soluklaştırsa da sülietini
aynada biraz daha görür oluyorsun onu,
kendini.
esir aldığı ruhunu.
müjde;
artık osun! bir beden daha hüzne dönüştü
yürüdükçe efsunlu buharını salıyor havaya..
kokla! sende duyarsın...
saı
Cevap Yaz