Dünya nehir, insan damla
Akan bilir, akan bilir
Hayatın yokuşlarını,
Çıkan bilir, çıkan bilir

Derin hicran yarasını
Gönlün fahiş kirasını
Muhabbetin çırasını
Yakan bilir, yakan bilir

Önüne bakar, yürürsün
Umudun yoksa çürürsün
Baktığın kadar görürsün
Bakan bilir, bakan bilir

Herkese verilir payı
Bitir artık bu kavgayı
Alnımızdaki damgayı
Çakan bilir, çakan bilir

Bekleme dost vefasını
Sür hayatın sefasını!
Bu dünyanın cefasını,
Çeken bilir, çeken bilir

Silersin kalbin pasını,
Çekersin hasret yasını
Ömrün çorak tarlasını,
Eken bilir, eken bilir

Bu dünyanın bitmez işi
Güzellikte yoktur eşi
Ömür bir bilek güreşi
Büken bilir, büken bilir

Dönmez olur, dönen teker
Dertler belimizi büker
Hayat üstümüze çöker
Çöken bilir, çöken bilir

Ölüm, fâniye el eder
Hem diken hem de gül eder
Gözyaşı yakar, kül eder
Döken bilir, döken bilir

M. NİHAT MALKOÇ