329-YÜRÜMEKBir şeyleri söylemek, akrebin kıskacında. Susmaksa akla çok zor. Kırmadan, üzülmeden. Tutmuş kemirir beni. Beynim ise havanda. Bir ömür tüketirim, umutları görmeden. Sevdiğimi bilmesi, ilaçtır benim için. Karanlığımda çakan, şimşekten ışık olsun. Koşmak istemiyorum. Yeter yürümek için, Sevdaya ulaşmakta, ruhuma fener olsun. Tut elimden atıfet. Ateşten kurtulayım. Munise bacı bilsin, falcıma da söylesin. Yansın, kavrulsun gönlüm, bu aşkta tutulayım. Şımartılmak değil bu. Ruhumdaki bilinsin. Şahin HANELÇİ 23-Temmuz –2006 Kırklareli |
seni gördüm geldim şiiri aldım
ve gidiyorum
sevgiyle kal dost kalem