0
Yorum
7
Beğeni
4,7
Puan
176
Okunma
Biz küçücük bedenlerdik şu ıssız sokakta bulutların zamana verdiği şekil gibi zamana şekil veren çocuklardık gönlümüzce güler koşup oynardık sonra bir fırtına çıktı kötü bulutları getirdi hayallerimizin üstüne onlar karaydı kapkara kimseye acımazlardı bize de acımadılar coşkun selle akıp giderken hayallerimiz bizede gözyaşıyla bakmak düştü ardından fırtına durmuştu Biz artık fırtınanın büyüttüğü eski küçükler yeni büyüklerdik bir daha asla öyle İçten gülmedik siz gördünüz mü o minik kalpleri ben onları arıyorum kaybettim çocukluğumu ona bakınıyorum
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
