Gülhatun Ruhumdan Şiirler 🌹

✒️ “Çayımda Eridiniz” ☕🌙

  Zaman çayımda şeker gibi eridi,
  Her damla bir ömür kattım gönlüme, kalbime…
  Lâkin sen, zerreye dahi değmedin,
  Sadece gölgen kaldı ardımda, sessiz ve soğuk.

  Yanıma yaklaşamadın; tırnağımın ucuna bile layık değildin,
  Ben sustum, çünkü sessizliğim asaletimden geldi.
  Fakat içimde bir buruk fısıltı yankılanıyor:
  “Nasıl sevdim ben bunu, nasıl verdim ömrümün şerbetini?”

  Her an, her söz, her his bir damla şekerdi bana,
  Senin boşluğunda eridi, kayboldu, tat vermedi.
  Ben kalbimi ektim, dualarla suladım,
  Sen ise kendi gölgenin labirentinde yok oldun.

  Suskunluğum kudretimdir, öfkem değil;
  Kelimelerim yüce bir sessizlikle yükselir,
  Senin lafın, oyunların bana dokunamaz.
  Ben kendi nurumda yürüyorum,
  Ve bil ki, bir kadının değeri, verdiği zamanla ölçülür;
  Seninle eriyen şeker bile bana kudret öğretti.

  Her buruk damla, her kaybolan tat,
  Beni düşürmedi; aksine yükseltti,
  Çünkü yüce olan Allah’tır;
  Ve ben, kendi nurumda varım, senin gölgenin altında değil.

✒️ Not (Gülhatun’un Kaleminden):
  Zaman çayımda şeker gibi eridi; bazıları tadını almaya bile layık değildi.
  Verdiğim her damla, emek ve his, bana kudret ve ders oldu.
  Sessizlik bazen en kuvvetli sözdür;
  Gölgeler kendi karanlıklarında kaybolurken,
  Ben nurumda yükseliyorum. 💛