Bir isim bazen iki aynadır,
biri göğe bakar, biri yere.
Birinde cesaretin yankısı,
ötekinde kabullenişin sessiz duası vardır.

Ali derler —
yüceliğin vakarıyla doğar o hece,
dik duranların alnında parlayan bir çizgidir.
Bir dağ gibi susar bazen,
ama suskunluğu bile direniştir.
Adaletin terini taşır alnında,
kırmaz, eğilmez, eğse de kalbini eğdirmez.
Kılıcı elinde değil, vicdanında taşır,
her hamlesi önce kendi nefsinedir.

Sonra o ismin ardında bir yumuşaklık belirir,
Rıza olur sesi,
rüzgârın sessizliğine karışır.
Razıdır dünyaya,
kederi de nimettir onun gözünde.
Bilir ki her yara bir öğretidir,
her kayıp bir dönüşün habercisi.
Teslimiyetin elleriyle sarmalar hayatı,
düşmez, düşse bile diz çökmez — dua eder.

Ve iki nefes birleşir orada,
Ali’nin vakarında Rıza’nın sükûnu parlar,
bir isim olur ikisinin toplamı: Ali Rıza.
Ne tam ateştir o, ne tamamen su,
yanarken bile serin, susarken bile güçlüdür.
İçinde bir meydan vardır,
bir tarafında cenk, ötekinde secde.
Kendine galip gelmenin adıdır o,
yüceliğiyle eğilir, alçakgönüllülüğüyle yükselir.

Ali Rıza —
bir isimden öte bir haldir,
insanın kendi içindeki dengeye verdiği cevaptır.
Bilir ki büyüklük susmakla,
razı olmak da direnmekle mümkündür bazen.
Ve işte o anda,
iki kelime bir ruhta birleşir:
biri yürür adaletin yolunda,
öteki secde eder gönlün derinliğinde.


---

Ali Rıza Halleri

Bir yanım Ali — haksızlığa susmaz, kalbini bile tartar adaletle.
Bir yanım Rıza — kaderi eğilmeden kabul eder, sessizliğiyle sabır taşar.
Ateşle suyu aynı elde taşımaktır bu hâl,
biri yakar, biri serinletir,
ama ikisi de temizler insanı.

Yürürüm bazen dağ gibi, bazen dua gibi,
ne tamamen savaşırım, ne bütünüyle vazgeçerim.
Bir adın iki manasında durur hayatım:
Ali cesaretiyle yürütür beni,
Rıza huzuruyla susturur.
Ve işte ben —
o iki hâlin tam ortasında,
kendimi bulurum her defasında.


---

Ali Rıza’nın Duası

Ya Rab,
bana Ali’nin yüreğini, Rıza’nın sabrını ver.
Adaletle yürümeyi,
kabulle durmayı öğret.
Ne haksızlığa boyun eğeyim,
ne kadere isyan edeyim.
Kılıcım vicdan, sığınağım duam olsun.
Ve her an,
adımın hakkını verebileyim:
Ali Rıza olayım…


---

Ve bil ki:
Her insan biraz Ali’dir, biraz da Rıza.
Çünkü Ali Rıza,
insan olmanın iki ucudur:
direnmek ve teslim olmak.