cefa hastasıydı gönül nasıl görmeye kıysın elden bitme yerden solma sevdaydı bu alna yazma koydu gönlü yoktan bir usla ah dedim yar sen de olsan…
ateş…
bir gardaş özledim sonra babayiğit görünür yağmurun gözlerinden kutsanmış işte o da bana çekmiş ey gardaş ateş
bir baba özledim sonra şuramda tepinen kalleş baba yarısıdır el kalkmaz… yokluk tarlasında bir anızlık ateş görünmez ki içten yanar
bir ana özledim sonra ay büyütürken saçları Yemen’e giden bu son türkü kaçırma gözlerinin yaşlarını gitme vakti yanık tarhana çorbası gibi damarıma kokan ellerin sarılası gelmiş ayakları üstünde şuursuz bir cennet bekçisi yol verin ey ezilen insanlar üstüne koyun varsa bir ay bir yıldız ana altını yakar ne de olsa onun da eli ateş
sonrası hep yanlış
yar koyunu özledim kanatsız martıların ekmeği koş kaptan gemi yanıyor battı batacak suya
gemi…
yeter be dumandan kaçıra kaçıra ateş getirin bana sulardan çok geçtim
çok üzgünüm çok kaptan iskele babasız gönlün tutunacak yeri olsa yakar mıydım onun ellerini
oflayın tayfalar aşk düştü gemiye gayri ateş nereye biz oraya
kör…
bilmezlerdi ki yalan söylerken kara çocuklara attım bu çentikleri kafatasıma hep seslerini duydum aklım karıncalandıydı oysa her düşün altına baktım yoktu kimse ranzama kurulmuş kara günler dışında
kör müsün? önüne bak ateş
bilmez misin?
bir ateş nüshası gönül tek kölelik aşktan kalan ya ben körüm ya da kimse yok içinde kendimden başka
ötesini sorma...
ötesi bir ateş yağmuru ötesi bir yanık tarla kokusu ötesi ayaklar altında bir cennet ötesi demir yutan seyyah bir koy
ve enötesi bir ses ki kaybolmakta bir memleketin hudut kapısında
varmaya yeminli
kâğıda yamalı dilsiz bir gemi altı mavi üstü ateş çizmek kolay siz söyleyin ey ezilen insanlar içine en fazla kaç kişi sığar? içinde en fazla kaç memleket yanar?
ateş… kör… gemi…
ateş kör olmaz kâğıda düşse de kâğıt gemi olmaz altında da mavi yoktur üstünde ateş hiç... kâğıt yananda kara bir satır da kalmaz kalan küldür
hepsi hayal hepsi kör ateş tanrısına adanmış aşk çürüyen koy/un ki gerçekte yok öyle bir şey sadece bir ben ve ben sönende bir kâğıt
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kara satır - şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kara satır - şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kutlarım
sevgiyle kalın