Ohh Be
Oohhh bee…işte böyle
zorluğu aşınca,başarıyı yakalayınca ne güzelde,gururla söylenir …………………… bu kelimeleri söylemeyeli ne kadarda çok olmuş en son ne zaman söylediğimi,hatırlamıyorum bile ……………………………… elde edilen başarıları bozdurup bozdurup harcadık Oohhh..oh…….. kaldı elimizde |
Ohh bee deyince şiirinizde benim de aklıma Temel'in bir fıkrası geldi;
Ohhh Bee
Temel, bir gün Afrika`ya gider. Hazır gitmişken bir de deveye bineyim öyle döneyim der.
Neyse deve kiralayan bir yer bulur ve sahibine nasıl sürüldüğünü sorar,
-Oh diyince gider. Ohhhh Ohhh! diyince koştura koştura gitmeye baslar.
Temel sorar:
-Eeee, nasıl duracağım?
-Amin diyince de durur.
Neyse bizim adam biner deveye,
- "oh", der, başlar yavaş yavaş gitmeye.
Neyse, bir süre sonra sıkılır ve
"Ohhhh Ohhhh!" der. Bu sefer deve de koşturmaya başlar.
Temel çok keyiflidir.
Bir yandan koştura koştura giderken bir yandan da çevreyi seyretmektedir.
Tam bu sırada bir bakar karsında bir uçurum. Ne yapacağını şaşırır.
Heyecandan ne söyleyeceğini unutur.
Neyse der bari bir "son dua" okuyayım ve baslar okumaya.
Duasını bitirince "Amin" der ve deve zınk diye durur uçurumun kenarında.
Bizim adam kurtulmanın verdiği rahatlıkla derin bir nefes alır:
-OHHH BEEE!
Çok güzeldi şiiriniz, sevgilerimle...