İhanetine Tanık Etme
İhanetine Tanık Etme
Beni öldür! Kurşuna diz sözlerinle Ama yalan söyleme! Boyalı ruhunun aynasında Oynaşırken kaypaklığının gölgesi Gözlerinin bebeğine inanmamı bekleme! Yâr! Teninde üzerime kokladığın Güllerin hoyrat kokusu Ellerinde el izi var! Sinsi gülüşlerinin Hain tınısında sesinin Bir anlık bile umut yok ... Olmayacak biliyorum Acımasızlığına dileniyorum ... Oyalama beni darağacında Vur tekmeyi! Var gücünle vur! Ya da indir hançerini zehrinle Tam on ikiden kalbime! Beni ihanetine tanık etme! 11 Eylül 2008 Ayşe Eren -------------------- ateşe düşen kelebek |
İhanetine Tanık Etme
Beni öldür!
Kurşuna diz sözlerinle
Ama yalan söyleme!
Boyalı ruhunun aynasında
Oynaşırken kaypaklığının gölgesi
Gözlerinin bebeğine inanmamı bekleme!
Yâr!
Teninde üzerime kokladığın
Güllerin hoyrat kokusu
Ellerinde el izi var!
Sinsi gülüşlerinin
Hain tınısında sesinin
Bir anlık bile umut yok
...
Olmayacak biliyorum
Acımasızlığına dileniyorum
...
Oyalama beni darağacında
Vur tekmeyi! Var gücünle vur!
Ya da indir hançerini zehrinle
Tam on ikiden kalbime!
Beni ihanetine tanık etme!
...............................
..................................
İHANETE KADAR
Bir güz sarısının/kızıla karışan koyuluğunda
Martı kanatlarının/geceyi kucaklayan
Çığlığıyla doluydu...
İlk sevdanın baharla soluklandığı şehir
Bugün görüş günüydü...
Yağmur anlamaz mı hiç bulutlarını
Anladı ve bildi yağmur
Ağladı şehrin üstüne
Ama biz hiç anlayamamıştık
Ağlayamamıştık
Anonslardan ismin duyulmadı...
Ayrılığa yükleme
Sevdamızın suçunu
Bir bedeli ödedik
Bir hayali yaşadık
Şimdi sadece ağıtını yazmak kaldı
Çağlayan gözlerimle
Paşakapısı’nın soğuk duvarlarına
Oysa ben sana süslenmiştim...
O yolun sonunda
Yapraklarını döktü sevdam
Aylardan eylüldü
Ve ben...
Kelepçeyi takmıştım yüreğime
Gerekçeli karar
Düş kırıklığı yazıyordu
Kimselere diyemedim...
Ve ellerimde sana yaptığım mavi boncuklu kolye vardı...
Unutacaksın
Kendini unuttuğun gibi
Benide unutacaksın
Mavzer haşini gözlerin
Pamuk yataklara dönecek
Sabırlıyım
Bana bir umut gibi
Aşık olacaksın
Mavilim
Ama sen gelmedin
Savcılık zordur
Mahkum olmuşsan
Sahipli gönüllere
Eminim...
Sahipsiz kaldığında
İlk benim olacaksın
Ben özgürlüğe ulaşınca
Ve sonsuza kadar
İsyanımı kucaklayacaksın
O düş pembesi göğsünle
İhaneti tanıyınca
Kurşunumla buluşacaksın
Şimdi o soğuk ranzamdayım
Yüreğimde mavi kolyen...
Hiç çıkarmadığım...
ALBAYRAKLIM