0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
45
Okunma
Kozmos dünyaları hamur gibi yoğurur,
Bir havaalanının çağrısı duyulur,
Ankara’nın parıltısı geceyi yıkar.
Görev fısıldar, zaman uçar,
Işıkla yıkanmış bir günün sıcak hesabı,
Özgürlüğün şarkı söylediği yerde
Gümüş çiçekler açar, sessiz ve parlak.
Fraktal başarısızlıklar,
Tüm düğümler halkalar halinde çözülür,
Kadın zihinleri incecik iplikler üzerinde
Çok uzağa, gökyüzünün ötesine uzanır.
Bir düet tasarımda bir kalbe dokunur,
Öten dedikodular kaçar, saklanır,
Dönerin maydanozu,
Yerçekiminin sır verdiği yerde serinler.
Olumlu,
Hayatın nehri özgürce akar,
Ve her akıntı bir yıldız gibi parlar.
