Şüphe ...
Darsız sokakların çıkmazı
köşebaşı fısıldalaşmaları soğuk sözler sokağında son düş ekseninde yitirilmişlik ritmik her ifade anlaşılabilmişliğin ötesinde bu gece her gecesiz mi sandın sandukayı açan kirli bir el gibi saat/siz beklenilmiş neştersiz ağlatan geceyi bir çocuk gibi sen; Tanrı nöbetlerinde ağır yırtıcı bir telaş sancısında doğur; ikindi yalnızlığını son busesinde azrail’i bekleyen ölüm sessizliğini bozmak isteyen bir acuze ben sona gelmiş ağır bir koma en umarsız tavrımla ve kimliksiz düşlerimle ağlayabilsem ne kadarına varsın ey acımasız acuze bırak uçurtmalarımı tellerde ağlasın sen sevinme ........ |