Kendimi arıyorum, gören var mı?
Karanlık sokaklarda kaybolmuş bir hayal gibi.
Sesim çıkmaz, yüreğim ağlar sessizce,
Beni duyan var mı, gören var mı?


Aynalarda yabancı, gözlerim yorgun,
Kendi yüzümü ararken kayboldum.
Her adımım boşlukta, her nefesim soruda,
Bir iz bırakmadan geçiyor zaman.


Rüzgâr bile bilmez nereye gittiğimi,
Geceler uzun, yıldızlar uzak.
Bir umut kırıntısı arıyorum karanlıkta,
Ama bulamıyorum, kaybolmuş bir ruhum ben.


Kendimi arıyorum, gören var mı?
Karanlık sokaklarda kaybolmuş bir hayal gibi.
Sesim çıkmaz, yüreğim ağlar sessizce,
Beni duyan var mı, gören var mı?


Belki bir gün ışık bulurum,
Kendimle barışırım, yolumu açarım.
Ama şimdi yalnızlık, hüzün ve sessizlik,
Beni sarmış, göremeyen gözlerime hapsolmuş.


Kendimi arıyorum, gören var mı?
Kırık hayallerimle yürüyorum sessizce.
Bir iz bırakmadan kaybolmak istemem,
Beni duyan var mı, gören var mı?